به نقل از مدیکال اکسپرس، نتایج بررسی‌ها نشان داد ۲۳ درصد از دانشجویان سطوح بسیار بالایی از فشار روانی(پریشانی) طی همه‌گیری و ۱۹ درصد قبل از همه‌گیری را گزارش کردند.
در این تحقیق آمار بزرگسالان استرالیایی در جمعیت عمومی که قبل از همه‌گیری(سه درصد) و طی آن(۱۳ درصد) سطوح بسیار بالایی از پریشانی را تجربه کرده بودند، بررسی شد؛ در این جمعیت نیز سطح پریشانی به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته است. به‌طور کلی ۲۳ درصد دانشجویان سطوح بسیار بالایی از پریشانی را گزارش کردند که بسیار بیشتر از ۱۳ درصد جمعیت عمومی بود.
بیماری‌های همه‌گیر میزان استرس‌ افراد را به دلایل متعددی افزایش می‌دهد و این موارد بین دانشجویان دانشگاه شامل اثرات سلامتی مرتبط با بیماری، نگرانی در مورد بیمار شدن، ناتوانی در کار و اجبار به مطالعه آنلاین و دوری از دوستان و خانواده است. نتایج مطالعات انجام شده در ایالات‌متحده و چین نشان داد بیماری کووید، سطح پریشانی و مشکلات سلامت‌ روان در دانشجویان را افزایش داده‌ و زنان و دانشجویان بین‌المللی بدترین آسیب‌ها را دیده‌اند.
در مطالعه‌ای که هنوز منتشر نشده، فشار روانی ۱۰۷۲ دانشجو استرالیایی با استفاده از نظرسنجی آنلاین متشکل از سوالات جمعیت‌شناختی و مقیاس پریشانی روانی کسلر(یک مقیاس جهانی از پریشانی و علائم افسردگی و اضطراب) مورد ارزیابی قرار گرفت. در این نظرسنجی ۱۰ سوال مانند اینکه «در چهار هفته گذشته چند بار احساس ناامیدی کردید» و یا «در چهار هفته گذشته، چند بار احساس بی‌قراری کردید که نمی‌توانستید یک جا بنشینید» پرسیده شد و پاسخ‌دهندگان برای هر سوال جواب‌هایی مثل «همه‌ وقت»، «بیشتر اوقات»، «بعضی اوقات»، «اندکی یا هیچ‌وقت» را ارائه کردند.
در بخش اول این مطالعه سطوح فعلی پریشانی دانشجویان با سطوح پیش از همه‌گیری با مقیاس پریشانی کسلر مورد سنجش قرار گرفت و مشخص شد سطوح پریشانی پس از همه‌گیری بالاتر است.
در همین رابطه محققان موارد ذیل را برای ارتقای سلامت‌ روان و تاب‌آوری استرس در بین دانشجویان ارائه کردند:
مطمئن‌ترین تمرین برای کاهش علائم اضطراب تمرکز توجه به لحظه حال است؛
موثرترین تمرین برای کاهش علائم افسردگی، درگیر شدن در فعالیت‌های لذت‌بخش و شخصی معنادار است؛
روابط مثبت با دیگران علائم اضطراب و بدگمانی را کاهش می‌دهد و احساسات مثبت را بهبود می‌بخشد؛
شوخ‌طبعی علائم اضطراب را از بین می‌برد؛
داشتن یک دفتر خاطرات علائم اضطراب را از بین می‌برد و انجام این کار ممکن است احساسات مثبت را نیز بهبود بخشد؛
پذیرش در شرایط دشوار نیز علائم اضطراب را از بین می‌برد اما به اندازه تمرکز توجه بر لحظه حال شوخ‌طبعی، یادداشت روزانه یا روابط مثبت نیست؛
قدردانی، خوش‌بینی، خوددلسوزی، آگاهی از احساسات و مصرف پروبیوتیک‌ها به بهبود سلامت‌ روان کمک می‌کند اما به اندازه سایر تمرینات ذکر شده بالا موثر نیستند؛
ورزش علائم افسردگی و اضطراب را تسکین می‌دهد. همچنین اگر فرد بیش از سطح توانایی به خود فشار نیاورد، می‌تواند احساسات مثبت را بهبود بخشد.

اقدامات پیشگیرانه
در حال حاضر اکثر دانشگاه‌های استرالیا برنامه‌های حمایت از سلامت روان را به دانشجویان ارائه می‌دهند اما معمولا بر درمان پریشانی متمرکز هستند و کمتر به پیشگیری اهمیت می‌دهند. در جایی که آموزش مدیریت استرس وجود دارد، به‌ طور کلی این امر از طریق برنامه‌های مجزا رخ می‌دهد.
این برخلاف راهبردهای ملی بهداشت پزشکی است که به شدت بر ابتکارات بهداشتی پیشگیرانه تکیه دارد. این‌ها عموما کمپین‌های آموزشی است که به مردم می‌آموزد چگونه به جای انتظار در بخش‌های اورژانس بیمارستان مراقب سلامتی خود باشند. کمپین‌ها از سال‌های ابتدایی مدرسه شروع می‌شود و در طول زندگی ادامه می‌یابد.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که هر یک دلاری که دانشگاه‌ها برای برنامه‌های پیشگیرانه سلامت روان هزینه کنند، بیش از ۶ دلار در هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و آسیب‌های ناشی از عدم ارائه آن صرفه‌جویی می‌شود. این مبلغ در بخش آموزش به ازای هر یک دلار هزینه، بیش از ۱۱ دلار پس‌انداز است.
محققان توصیه می‌کنند که برنامه‌های پیشگیرانه سلامت‌ روان در دانشگاه‌ها و سایر موسسات آموزش عالی باید اجباری شود و در حال حاضر به علت تاثیر منفی بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ به این مورد نیاز بیشتری احساس می‌شود.
منبع:ایسنا