به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری یونهاپ، کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی از زمانی که درست پس از مرگ پدرش کیم جونگ ایل در اواخر سال ۲۰۱۱ به قدرت رسید، یک برنامه امنیتی تمام عیار را که با تقویت توانمندی‌های هسته‌ای و توسعه موشک‌های دوربرد و سایر سلاح‌های رده بالا مانند موشکهای بالستیک پرتابی از زیردریایی و یک موشک مافوق صوت، به اوج خود رسیده، به پیش برده است.

با این حال، تمرکز او بر جبهه نظامی ممکن است منجر به یک اخطار شود. تحلیلگران خاطرنشان کردند که پیگیری امنیت در برابر تهدیدهای خارجی – به بهای معیشت مردم در کره شمالی می‌تواند نارضایتی عمومی و بی ثباتی داخلی را دامن بزند.

سئول و واشنگتن در حالی که برنامه‌های تسلیحاتی کره شمالی به اوج رسیده، در تلاش برای تدارک یک مسیر دیپلماتیک برای پایان دادن به این برنامه‌ها بوده‌اند. اما این هجوم صلح طلبانه این کشورهای همپیمان در بحبوحه بی اعتمادی عمیق کره شمالی نسبت به آنها، پیشرفت ملموس کمی حاصل کرده است.

کیم یئول سو، کارشناس ارشد انستیتوی امور نظامی کره، گفت: در دهه گذشته، رهبر کره شمالی دستاوردهای بزرگی داشته و بیشتر بر سلاح‌های استراتژیک مانند موشک‌های هسته‌ای و دوربرد تمرکز کرده است.

وی افزود: “کره شمالی عادت داشت که از حمله احتمالی آمریکا بترسد. اما با داشتن این سلاح‌های استراتژیک، ممکن است کره شمالی فکر کند که دست کم به یک سطح حداقلی بازدارندگی در برابر آنچه به عنوان تهدید علیه خود تلقی کرده، دست یافته است.”

زمانی که این رهبر کره شمالی در نوامبر ۲۰۱۷ تکمیل “نیروی هسته‌ای کشور” را بعد از تست یک موشک بالستیک قاره پیمای مدل Hwasong-15 با قابلیت حمله به آمریکا اعلام کرد، یکی از تحولات کلیدی در این برنامه امنیتی کیم جونگ اون رقم خورد.

همچنین پرسشهایی درباره تکنولوژی ورود مجدد به اتمسفر در موشکهای بالستیک قاره پیمای کره شمالی مطرح است. اما توسعه برنامه موشکی کره شمالی به نگرانی‌های کره جنوبی درخصوص عدم کمک آمریکا به آن به سبب نگرانی از بابت وقوع حمله‌ای به خاک خودش دامن زده است. کیم جونگ اون همچنین با رفتن به سراغ یک پروژه “سبک، استاندارد و مینیاتوری کردن” کلاهکهای هسته‌ای تکاپوی جدیدی را رقم زده است. تحت رهبری کیم جونگ اون کره شمالی چهار آزمایش هسته‌ای را در فاصله ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ انجام داد.

آزمایش سال ۲۰۱۷ که طبق ادعای کره شمالی مربوط به یک بمب هیدروژنی بوده، باعث تحیر سئول و واشنگتن شد چرا که نشانه‌ای از یک پیشرفت قابل توجه در برنامه هسته‌ای کره شمالی بود. دو آزمایش نخست هسته‌ای کره شمالی مربوط به سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ یعنی زمانی که پدر او در قدرت قرار داشت، بودند.

کارشناسان شروع کرده‌اند به اینکه کره شمالی را توجه به اینکه گمان برده می‌شود کشورهایی مانند هند و پاکستان پس از پنج یا شش آزمایش عمده هسته‌ای ساخت بمب‌های هسته ای را تکمیل کرده باشند، یک قدرت”دوفاکتوی” هسته‌ای بخوانند.

دلمشغولی کیم جونگ اون به برنامه‌های تسلیحاتی ظاهراً ناشی از دائما احساس تهدید داشتن از سوی آمریکا همانطور که درخواست‌های پیونگ یانگ از واشنگتن برای کنار گذاشتن “سیاست خصمانه” گواه آن است، بوده است.

یک کارشناس امنیتی مستقر در سئول که نامش را فاش نکرد، گفت: کیم کمپین امنیتی خود را با تمرکز اولیه و فوری بر سلاح‌های استراتژیک مانند سلاح‌های هسته‌ای با هدف کسب بازدارندگی در برابر آمریکا مورد تاکید قرار داده است.

وی افزود: او بعدا شروع به تمرکز کردن روی سلاح‌های سطح تاکتیکی مانند موشک‌های با برد کم‌تر اما قدرتمند کرد تا به برتری نظامی در شبه جزیره دست یابد.

زمانی که ابتکار سیاسی دولت مون جائه این، رئیس جمهور کره جنوبی برای برقراری صلح پایدار در شبه جزیره کره پس از دو اجلاس بین رهبران دو کره و اولین نشست بین رهبران آمریکا و کره شمالی در سال ۲۰۱۸ سرعت گرفت، به نظر ‌رسید که برنامه هسته‌ای کره شمالی سرعتش کند شده است.

اما مذاکرات هسته‌ای واشنگتن و پیونگ یانگ از زمانی که نشست رهبرانشان در هانوی پایتخت ویتنام در فوریه ۲۰۱۹ – در نتیجه سختگیری دو طرف و تمایل کم آنها به دادن امتیاز، بدون توافقی پایان یافت، به بن بست رسیده است.

پیونگ یانگ بعداً رویکرد تحریک آمیزتری اتخاذ کرد.

این کشور مجموعه‌ای از موشک‌های کوتاه‌برد شامل موشکهای بالستیک پرتابی از زیردریایی را آزمایش کرد. این نوع موشک وسیله‌ای قدرتمند برای حمل کلاهک هسته‌ای است که می‌تواند حتی پس از جان سالم به در بردن از یک حمله پیشگیرانه، یک حمله تلافی جویانه مخفیانه را عملی کند.

جدیدترین آزمایش یک موشک بالستیک پرتابی از زیردریایی توسط کره شمالی در ماه اکتبر حاکی از پیشرفت‌های تکنولوژیکی این کشور بود، زیرا این بار کره شمالی ادعا کرد که آن را از یک زیردریایی شلیک کرده است نه از یک کشتی حمل و نقل شناور یا یک سازه ابتدایی زیر آب.

بر اساس گمانه زنی‌ها، مقامات نظامی کره جنوبی هم تصور می‌کنند که کره شمالی در آخرین آزمایشش از یک زیردریایی به عنوان سکوی پرتاب استفاده کرده است، در حالی که قبلاً ارزیابی کرده بودند که کره شمالی هنوز به فناوری موشکهای بالستیک پرتابی از زیردریایی که به طور گسترده به عنوان یک عامل دیگر «تغییردهنده بازی» در امنیت منطقه‌ای در نظر گرفته می‌شود، تسلط پیدا نکرده است.

پرتاب‌های موشکی کره‌شمالی در سال‌های گذشته، برنامه این کشور برای پیگیری پلتفرمهای پرتاب متنوع، از جمله سازه‌های زیر آبی، پرتابگرهای متحرک و حتی قطارها را برجسته کرده است. این نشانه‌ای است مبنی بر این که این کشور بقای موشک‌هایش را افزایش داده است.

کره شمالی در جریان یک جلسه کلیدی حزب حاکم کارگر این کشور در ژانویه، همچنین از برنامه خود برای توسعه موشک‌های “چند کلاهکی”، تجهیزات تهاجمی بدون سرنشین و سایر سیستم‌های تسلیحاتی با فناوری پیشرفته رونمایی کرد.

منبع: ایسنا